Umgangspfleger, Vormund, Bildungsmanager, Schulentwickler, Sozialpädagoge, Soz-Arb.: Herr 83ml4njm* M1zszh43jllk*, geb. 1979

März 22, 2022 - Lesezeit: 110 Minuten

Selbstverständlich und logischerweise wird hier so lange über die Kriminalität, Rechtsbeugungen und Korruption der Dresdner Justiz gepostet, bis mein Kind wohlbehalten (sofort!!!) mir, Mutter zurückgegeben wird!!

Polnische Übersetzung finden Sie weiter im Text

Polskie tłumaczenie znajduje się w dalszej części tekstu

Vermerk: Der hier genannte psychisch labile und besonders agressive Umgangspfleger hat zuletzt derart plötzliche unberechtigte Bereicherung erreicht, dass er während der Umgänge der Mutter U. M. mit Ihrem Kind die Geschäfte über eigene Immobilien-Käufe von Grundstücken und Eigentumswohnungen am Telefon mehrmals abgewickelt hat. Der Steuerzahler zahlt seit 3. Dezember 2014 jeden Monat für jeweils 2 Stunden Umgang pro Woche (im Monat ca. 8 Std. Umgang) ca. über 1.000 Euro/pro Monat aus der Staatskasse zzgl. Abrechnungen des Umgangspflegers für Benzin für Chauffer-Autos, Eintritte für Kinderattraktionen in der Stadt, Kultur, Eintrittkarten für Besuchsevents, welche Mutter mit Ihrem Kind während der gemeinsamen Zeit (lediglich 2 Std.! pro Woche) besucht hat. Die Mutter hat selbst die anfallenden Kosten für sich und Ihr Kind gezahlt.

13.07.2018

Die Antragstellerin:

Mutter, Opfer, Fr. U. M.

An das

Oberlandesgericht Dresden Fax.: 03514461199

Postfach 120732

01008 Dresden

In dem Ermittlungsverfahren

der Staatsanwaltschaft Dresden

gegen Umgangspfleger, Vormund, Bildungsmanager, Schulentwickler, Sozialpädagoge, Soz-Arb.: Herr 83ml4njm* M1zszh43jllk*, geb. 1979

• Mit* Stern werden stets leicht geänderte Namen und Vornamen von hochkriminellen, korrupten Tätern im Amt zum Schutz von Opfern: der Mutter, Fr. U. M. und zum Schutz Ihres lieben Kindes gekennzeichnet. Bitte selbst recherchieren! siehe auch Leetspeak Alphabet und Geschäftsverteilerplan des Amtsgerichts Dresden.

wegen Beleidigung und Körperverletzung

Az.: def* Js 440**/15

Az.: 2* Zs 9*/18 (Generalstaatsanwaltschaft Dresden)

Az. Cs def* Js 440**/15 (Amtsgericht Dresden)

Klageerzwingungsverfahren

Antrag auf Bewilligung der Prozesskostenhilfe

Antrag auf Notanwalt § 78b ZPO, einen Rechtsanwalt durch Beschluss für den Rechtszug zur Wahrnehmung der Rechte von Mutter-Opfer: Fr. U. M. beizuordnen

Hiermit beantrage ich die Prozesskostenhilfe und Beiordnung eines Notanwalts für das Stellen des Antrages auf gerichtliche Entscheidung in der Sache der Ereignissen am 26. August 2015 gegen 16.15/16.30 Uhr auf der R*-L***-Str. 2ah* in 01097 Dresden-Neustadt im Hechtviertel, unter Az. 2* Zs 9*/18 der Generalstaatsanwaltschaft Dresden.

Aufgrund § 172 Abs. 3 Satz 2 StPO, § 78 und § 78b ZPO beantrage ich, mir einen Rechtsanwalt zur Wahrnehmung meiner Rechte im Klageerzwingungsverfahren beizuordnen, weil ich trotz mehrfachen Befragungen, die ich an mehrere Dresdner Rechtsanwälte gerichtet habe, und trotz mehreren Gesprächen mit den Rechtsanwälten keinen Rechtsanwalt gefunden habe, der bereit wäre, die Voraussetzungen von Art. 172 Abs. 3 Satz 2 StPO in meiner Sache zu erfühlen, obwohl der Antrag auf gerichtliche Entscheidung begründet ist und die Aufsicht auf Erfolg besteht.

Ich ersuche hiermit sowohl im Interesse meiner Familie als auch im öffentlichen Interesse um eine Entscheidung, die den Weg zur weiteren gerichtlichen Entscheidung über die Erhebung der öffentlichen Klage gegen den Beschuldigten, den o.g. Umgangspfleger wegen Körperverletzung und Beleidigung öffnet.

Begründung:

Der Umgangspfleger, Vormund, Schulentwickler, Sozialpädagoge: Herr 83ml4njm* M1zszh43jllk*, geb. 1979 hat die Geschädigte am 26. August 2015 zusammengeschlagen, als er auf Anordnung des Familiengerichts als Umgangspfleger pflichtgemäß ihr Treffen mit ihrem Kind begleiten sollte. Der Umgang des Sohnes mit der Mutter war im 2015 von o.g. Umgangspfleger in seinem Büro veranstaltet, welches er in seiner Wohnung auf der R*-L***-Str. 2ah* in 01097 Dresden-Neustadt im Hechtviertel lokalisierte.

Beweise:

1. Schrift des Beschuldigten vom 30.08.2015 an das Amtsgericht Dresden unter Az. 3**F18**/15 des kriminellen Rechtsbeuger-Familienrichters E.

2. Aussage der Geschädigten.

Die Mutter des Kindes am Montag, den 10.08.2015 einen Anruf vom Beschuldigten erhalten, dass die Treffen am dem Datum mit ihrem Kind in dem neuen Büro des Beschuldigten bei der R*-L*-Str. 2ah*, 01097 Dresden stattfinden sollen. Die Mutter hat mit ihren Kind dort in einer Küche neben Kochtöpfen und Essensresten auf einem schmutzigen Fußboden am 12.08. und 19.08.2015 jeweils vom 15 – 17:00 Uhr vereinbarungsgemäß die Zeit verbracht. Am 26.08.2015 hat der Beschuldigte um ca. 16:10 Uhr das harmonische und friedliche Familientreffen rechtswidrig verfrüht unterbrochen und gewaltsam beendet. Die Mutter wurde zusammengeschlagen, als sie das Kind über die sichtbare Verletzungen des Kindes aufgrund der rechtswidrigen Misshandlung befragte.

Beweise:

1. Protokoll der Sitzung des Amtsgerichtes Dresden unter Az. 3**F2***/15 eA des Familienrichters E.

2. Schrift des Beschuldigten vom 30.08.2015 an das Amtsgericht Dresden unter Az. 3**F18**/15.

3. Aussage der Geschädigten.

Es folgten Ermittlungen, die sich seit 2015 bis 2017 sehr schleppend hinzogen. Die Staatsanwaltschaft hat dem Beschuldigten bis Oktober 2017 nur die Beleidigung der Geschädigten vor dem Strafgericht Dresden in der Hauptverhandlung vorgeworfen. Das Ermittlungsverfahren wurde unter Az.: def* Js 440**/15, gegen den Umgangspfleger, Vormund, Schulentwickler, Sozialpädagoge: Herrn 83ml4njm* M1zszh43jllk*, geb. 1979 wegen Beleidigung geführt. Die Staatsanwaltschaft ignorierte die Strafanzeige der Mutter betreffend Körperverletzung. Als der Fall im November 2017 im polnischen staatlichen Fernsehen gezeigt wurde, hat die Staatsanwaltschaft alle Vorwürfe und die Sache aus dem Gerichtsverfahren während der Hauptverhandlung zurückgezogen.

Beweise:

1. Aussage der Geschädigten.

2. Zeugenaussage zu hören, von Herrn* 9ny2*, Telewizja Polska/ Polinisches Fernsehen, Haus der Bundespressekonferenz, Pressehaus/5309, Schiffbauerdamm 40, 10117 Berlin.

3. Protokoll der Sitzung des Amtsgericht Dresden am 02.11.2017, 10:10 Uhr, Az. Cs def* Js 440**/15.

4. Akte des Verfahrens des Amtsgericht Dresden, Az. Cs def* Js 440**/15.

Mit der Verfügung vom 17. November 2017, Az.: def* Js 440**/15 und mit der Benachrichtigung vom 11. Mai 2018 der Geschädigten am 26. Mai 2018 zugestellt, hat die Staatsanwaltschaft Dresden das Ermittlungsverfahren unter Az.: def* Js 440**/15, gegen Umgangspfleger, Vormund, Schulentwickler, Sozialpädagoge: Herrn 83ml4njm* M1zszh43jllk* wegen Körperverletzung eingestellt. Das Ermittlungsverfahren unter Az.: def* Js 440**/15 wurde gegen Herrn 83ml4njm* M1zszh43jllk* bis 02.11.2017 (Tag und der Termin der öffentlichen Hauptverhandlung vor den Strafgericht in Dresden, Richter Stschdtejn*(jeden bekannt), Az. Cs def* Js 440**/15) wegen Beleidigung geführt.

Beweis: die schriftliche Benachrichtigung vom 11. Mai 2018 über die Einstellung des Ermittlungsverfahrens, Az.: def* Js 440**/15.

Die Beschwerde der Geschädigten vom 25. Mai 2018, Az.: def* Js 4401**15 betreffend die Einstellung des Ermittlungsverfahrens wurde der Staatsanwaltschaft Dresden am 28. Mai zugestellt.

Die mit dem Schriftsatz vom 25. Mai 2018, Az.: def* Js 440**/15, innerhalb der Frist von 2 Wochen gegen die Einstellung eingelegte Beschwerde wurde ausführlich begründet. Es wurde hingewiesen, dass die Einstellung mit falscher Behauptung gestützt wurde, dass es in der Sache zur "Notwehrsituation" gekommen sei, und dass § 32 StGB deswegen Anwendung finden könnte. Gemäß § 32 Abs. 2 StGB "Notwehr ist die Verteidigung, die erforderlich ist, um einen gegenwärtigen rechtswidrigen Angriff von sich oder einem anderen abzuwenden". In keinem Fall darf man ein passives Verbleiben in einem Raum (wenn es es sogar rechtswidrig wäre) als "Angriff" bezeichnen. Die am 02.09.2015 festgestellte Rippenprellung ist als Folge des Überfalls des Beschuldigten auf die Geschädigte gemäß Normen und Praxis des Beweisverfahren in Deutschland nachgewiesen. Die Tonaufnahme der Attacke des Umgangspflegers auf die Mutter ist im Strafverfahren unbegrenzt verwendbar, weil der Überfall und die Beleidigungen nicht nur im Rahmen der geschäftlichen Sphäre des Beschuldigten, sondern im Rahmen der von den Bürger bezahlten öffentlichen Pflichten als Umgangspfleger gemäß des Beschlusses des Familiengerichts Dresden, geäußert wurden. Der Beschuldigte handelte mit der staatlichen Autorität hinter sich, was eine öffentliche Kontrolle in einer Demokratie verlangt. Der Staatsanwalt behauptet fälschlich, dass sie den Aussagen der Opfer-Mutter, Fr. U. M: in der Sache keine erhöhte Beweiswert zugeschrieben soll, was grundsätzlich vollkommen falsch und rechtswidrig ist (Rechtsbeugung). Solche Behauptung soll als Rechtsschutzverweigerung betrachtet werden. Der Beschuldigte hat die Geschädigte und ihr Kind zum Umgang in seiner Wohnung hintertückisch gezwungen und dazu hinterlistig und falsch informiert, die Wohnung sei nur sein "Büro". Er hat also die Umstände des Umgangs so gestaltet, damit das Beweisverfahren durch den "Schutz der Privatsphäre" verhindert werden könnte. Der Beschuldigte war verpflichtet, den Umgang zwischen dem Kind und seiner Mutter außer seiner Privatsphäre zu gestalten. Er durfte keinesfalls das Kind und die Mutter in seiner öffentlichen und staatlich bezahlten Aufgabe als Umgangspfleger in seine Privatsphäre zu ziehen, damit er Gewalt anwenden könnte. Hier wäre eine psychiatrische Untersuchung des Beschuldigten auf seine Urteilsunfähigkeit außergerichtlich geboten, notfalls wäre eine Anti-Gewalt-Therapie notwendig, weit fern und und sozial isoliert von Zugang zu Kindern und Müttern mit ihren Familien! Ganz im Gegenteil, als professioneller Umgangspfleger war er verpflichtet, die Bedingungen des Umgangs so zu gestalten, dass keine Gewaltanwendung stattfindet, sowie eine eventuelle Eskalation eines eventuellen Konfliktes vermieden wird, und bereit zu sein, in einer Stresssituation sich richtig zu verhalten und keinesfalls einen Gewaltüberfall auf eine Mutter im Beisein ihres Kindes zu verüben. Der Beschuldigte handelte im Grunde genommen im Namen des Staates und im Namen des Staates hat er die Mutter verprügelt, die nur passiv mit ihrem Kind bis 17 Uhr im Raum gemäß des Beschlusses des Familiengerichts Dresden über den Umgang bleiben wollte.

Beweis: die Beschwerde der Geschädigten vom 25. Mai 2018, Az.: def* Js 440**/15.

Betreffend die Körperverletzungen, die der Geschädigten hinzugefügt wurden, als der Beschuldigte sie gemäß der Feststellungen der Staatsanwaltschaft Dresden: "auf die Rippen und den Kopf geschlagen sowie mit hohen Kraft auf den Oberarmen gepackt" hatte, hat die Staatsanwaltschaft die falsche "Prognose" gestellt, welche "eine Verurteilung des Beschuldigten gerade nicht erwarten lässt", weil in der Sache des Überfalls durch den Beschuldigten auf die Geschädigte angeblich "die Verwertung der vorgelegten Tonaufnahmen nicht zulässig" sei. Die Staatsanwaltschaft behauptet falsch, dass die Tonaufnahmen "gegenüber dem schutzwürdigen Interesse des Beschuldigten" vor Gericht nicht zu verwerten sind. Die Staatsanwaltschaft bestätigt dabei, dass in der Sache der Tatbestand der Körperverletzungen tatsächlich erfüllt sei.

Beweise:

1. Bescheid von 14. Juni 2018 der Generalstaatsanwaltschaft Dresden, Az. 2* Zs 9*/18.

2. Schriftliche Benachrichtigung vom 11. Mai 2018 über die Einstellung des Ermittlungsverfahrens, Az.: def* Js 440**/15.

Als Begründung der "Prognose", dass es in dem vorliegenden Fall eine Verurteilungswahrscheinlichkeit nicht gegeben sei, stellte die Staatsanwaltschaft neben der angeblichen Notwehrsituation noch die Behauptung vor, dass der Beschuldigte zur "Durchsetzung seines Hausrechtes" mit die Gewalt und durch die Körperverletzungen berechtigt wäre. Diese Argumentation bricht jede Proportion der zulässigen Anwendung des § 32 StGB. Der brutale Angriff auf die Geschädigte ist weit über die Proportion geraten und deswegen war völlig unakzeptabel. Es wäre nachvollziehbar, wenn der Beschuldigte sich tatsächlich in einem privaten Raum befand, in einer Wohnung, die er nur für eigene Familie nutzte, und wenn er dazu sein eigenes Kind mit allen berechtigten Emotionen begleiten musste. Er war jedoch in dem Raum, den er als sein "Büro“ nutzte und er kein eigenes Kind dabei hatte.

Beweis: die schriftliche Benachrichtigung vom 11. Mai 2018 über die Einstellung des Ermittlungsverfahrens, Az.: def* Js 440**/15.

Mit dem Bescheid von 14. Juni 2018 der Generalstaatsanwaltschaft Dresden, Az. 2* Zs 9*/18, zugestellt der Geschädigten am 15.06.2018, wurde der Beschwerde gegen die Verfügung der Staatsanwaltschaft Dresden vom 17. November 2017, Az. def* Js 440**/15, keine Folge gegeben, weil die Staatsanwaltschaft behauptete, dass es im vorliegenden Fall eine Verurteilungswahrscheinlichkeit nicht gegeben sei. Dies zu beurteilen, ist eine Aufgabe eines Richters, nicht der Staatsanwaltschaft.

Beweis: der Bescheid von 14. Juni 2018 der Generalstaatsanwaltschaft Dresden, Az. 2* Zs 9*/18.

Die oben vorgestellte Argumentation der Staatsanwaltschaft stellt eine Verletzung sowie Rechtsbeugung des § 152 Abs. 2 und § 170 Abs. 2 StPO, weil die Vorschriften keinesfalls der Staatsanwaltschaft erlauben, über eine Anklageerhebung aufgrund einer "Prognose" oder einer Bewertung einer "Verurteilungswahrscheinlichkeit" zu entscheiden und auf diese Weise das Strafgericht und die Hauptverhandlung zu ersetzen

Eine Anklageerhebung aufgrund einer Prognose einer "Verurteilungswahrscheinlichkeit" zu verhindern, soll grundsätzlich als eine Vorab-Strafgerichtsentscheidung betrachtet werden. Die Staatsanwaltschaft hat damit die Entscheidung über Verurteilung willkürlich selbst getroffen, die Strafverteidiger-Rolle zugunsten des Täters übernommen und hat damit grob die Kompetenz des Gerichtes überschritten und verletzt.

Das Bundesverfassungsgericht hat im Verfahren unter Az. 2 BvR 2104/01, deutlich hingewiesen, dass der Beurteilungsspielraum im Klageerzwingungsverfahren nur den "hinreichenden Tatverdacht" umarmt, und dass die Entscheidung außerhalb des Kreises von Tatverdacht nur das Gericht treffen soll, sowie dass der Beurteilungsspielraum diesbezüglich dem Gericht und nicht der Staatsanwaltschaft gesetzlich gelassen wird.

Die Staatsanwaltschaft soll den Tatverdacht und die Tatsachen beurteilen. Sie darf alleine nicht über die ganze Sache entscheiden oder verurteilen, oder solche Verurteilung außergerichtlich verhindern.

Der Bundesgerichtshof verwies im Verfahren unter Az. III ZR 95/68, dass: "Das Gericht wiederum darf und muss nach §203StGB die Eröffnung des Hauptverfahrens beschließen, wenn nach den Ergebnissen des vorbereitenden Verfahrens der Angeschuldigte einer strafbaren Handlung h i n r e i c h e n d v e r d ä c h t i g erscheint. Hinreichender Verdacht ist weniger als dringender Verdacht, der für einen Haftbefehl nötig ist; hinreichender Verdacht bedeutet die Feststellung von Tatsachen (...). Dabei hat die Staatsanwaltschaft nicht die Frage der Täterschaft und Schuld restlos bis in alle Einzelheiten zu klären, sondern nur einen hinreichenden Tat- und Schuldverdacht zu ermitteln, der eine Verurteilung wahrscheinlich macht".

In der vorgestellten Sache hat die Staatsanwaltschaft weit ihre eigene Kompetenzen überschritten; sie ist weit über die "Feststellung von Tatsachen" gegangen. Die Staatsanwaltschaft hat grundsätzlich eine Hauptverhandlung anstelle des Gerichts in der Sache selbst und alleine außergerichtlich geführt, ohne dazu der Geschädigten irgendeine Beteiligung dabei zu ermöglichen.

In der vorgestellten Sache wurde das Recht auf den gesetzlichen Richter, Art. 101 GG, grob verletzt.

Die Staatsanwaltschaft hat § 152 Abs. 2 und § 170 Abs. 2 StPO verletzt. Die Staatsanwaltschaft soll gemäß § 152 Abs. 2 und § 170 Abs. 2 StPO immer wegen verfolgbaren Straftaten einschreiten und öffentliche Klage erheben, wenn nur die tatsächliche Anhaltspunkte und Anlass zur Erhebung der Klage vorliegen. Nach dem Legalitätsgrundsatz ist die Staatsanwaltschaft nicht berechtigt, das Strafverfahren einzustellen, wenn die strafbare Handlung hinreichend verdächtig erscheint, wenn es einen hinreichenden Tatverdacht gibt. Wie es von dem Bundesgerichtshof im Verfahren unter Az. III ZR 95/68 betont und erklärt wurde, wie es oben zitiert wurde: die Staatsanwaltschaft ist insbesondere nicht berechtigt, "die Frage der Täterschaft und Schuld restlos bis in alle Einzelheiten zu klären", wie es der Bundesgerichtshof festgestellt hatte,"sondern nur einen hinreichenden Tat- und Schuldverdacht zu ermitteln, der eine Verurteilung wahrscheinlich macht. Dazu müssen zwar gewisse Belastungsmomente erwiesen sein, jedoch darf die Aufklärung von Widersprüchen zwischen den Angaben des Beschuldigten und den vorhandenen Beweisergebnissen der Hauptverhandlung überlassen bleiben (...)".

Im Gegensatz zu der Stellungnahme des Bundesgerichtshofes darf sich die Staatsanwaltschaft in der Sache unter Az. def* Js 440**/15 sowie Az. 2* Zs 9*/18, nicht "restlos" in "alle Einzelheiten" vertiefen, um den Beschuldigten von seiner tatsächlichen Schuld zu befreien.

In der vorgelegten Sache gibt es ohne Zweifel den hinreichenden Tatverdacht.

Unrechtmäßig hat die Staatsanwaltschaft das Gericht bei Einschätzung der Zulässigkeit des Beweises in Gestalt von Tonaufnahme ersetzt, sowie "die Frage der Täterschaft und Schuld restlos" selbst willkürlich beantwortet, dadurch dass sie eine angebliche "Notwehrsituation" erfunden hatte, obwohl der Geschädigte tatsächlich überhaupt nicht zur Notwehr gezwungen war und sonst niemand anderer als nur die Fr. U. M. bedroht, attackiert und verletzt wurde. Der Beschuldigte war verpflichtet ruhig und friedlich zu reagieren und ohne Anwendung der Gewalt und ohne körperlichen Übergriffen auf die Mutter reagieren müssen.

Beweis: die schriftliche Benachrichtigung vom 11. Mai 2018 über die Einstellung des Ermittlungsverfahrens, Az.: def* Js 440**/15.

Unrechtmäßig und falsch hat die Staatsanwaltschaft ohne den medizinischen Begutachtung selbst eingeschätzt, dass die Rippenprellung, welche "am Tag des Vorfalls" ein "minimaler Druckschmerz" verursacht, in folgenden Tagen und Wochen angeblich keine Ursache der ernsthaften Schmerzen sein kann. In der Wirklichkeit die mit Tagen wachsende Schmerzen stellen einen typischen Muster von Symptomen der schweren Rippenprellung, und bestätigen die Aussagen der Geschädigten.

Beweis: Zeugenerklärung vom 12.07.2018 über den telefonischen Überfallbericht der geschädigten vom 26.08.2015.

Unrechtmäßig und mit Voreingenommenheit hat die Staatsanwaltschaft der Aussagen der Geschädigten den Beweiswert abgesprochen, ohne jeden Grund genannt zu haben, der die Glaubwürdigkeit der Geschädigten bezweifeln lässt.

Im Übrigen hat die Staatsanwaltschaft den Beweiswert von mehreren Beweisen im Gestalt von Arztberichten, Verhandlungsprotokoll, Zeugenaussage, Aussage des Beschuldigten und der sachlichen Aussagen der Geschädigten unbegründet geleugnet, obwohl alle diese Beweise kohärent sind und sie der Beweispraxis der Staatsanwaltschaft in anderen Sachen entsprechen.

Der Beschuldigte hat selbst die Straftat der Gewaltanwendung bestätigt. Er hat auch bestätigt, dass die Tat in seiner Berufssphäre und nicht in einer Privatsphäre begangen wurde. In seiner Schrift vom 30.08.2015 hat er das Amtsgericht Dresden unter Az. 3**F18**/15 benachrichtigt, dass das Ereignis in seinem Büro während seiner Arbeit stattfand und dass er "gezwungen war aus dem Büro herauszutreten und die Mutter resolut der Tür zu verweisen".

Am 8 März 2016 während der Sitzung des Amtsgerichtes Dresden unter Az. 3**F2***/15 eA hat der Beschuldigte gesagt, dass er "dann die Kindesmutter am Handgelenk gegriffen" hatte. Er sagte: "Ich wollte sie aus der Tür herausführen. Dies ist mir jedoch nicht gelungen, da die Opfer-Mutter Frau U. M. auch eine starke Frau ist. Hier muss man bedenken, dass mir solche Situationen nicht unbekannt sind. Ich habe mit jugendlichen Mündeln schon ähnliche Situationen erlebt".

Der Beschuldigte hat nicht nur die Tat der Gewaltanwendung bestätigt, sondern auch offenbarte er, dass er Gewalt gegen die Kinder mehrmals rechtswidrig zur Anwendung gebracht hatte.

Die Ereignisse am 26. August 2015 gegen 16.15/16.30 Uhr in Dresden, R*-L*-S. 2ah*, unter Az. 2* Zs 9*/18 der Generalstaatsanwaltschaft Dresden, hatten den folgenden Vorlauf (Sachverhalt):

Tatzeit: von 26.08.2015 um ca. 16:15 Uhr

Tatort: Büro unter den Namen 8po3dsz3l*/M1zszh43jllk* auf der R* - L* - Str. 2ah* in Dresden, außerhalb der Bürozeiten als Wohnung der gesamten Familie von Herrn M1zszh43jllk* genutzt

Beschuldigter/Täter: Name: M1zszh43jllk*, Vorname: 83ml4njm*, Geburtsdatum: 1979,

Geschädigte/Opfer: Mutter Name: U.M

Als der Beschuldigte am 26.08.2015 um ca. 16:10 Uhr das harmonische und friedliche Familientreffen verfrüht unterbrochen und gewaltsam beendet hat, war die Mutter mit der willkürlichen Unterbrechung des Treffens mit ihrem Kind nicht einverstanden. Deswegen wurde die Mutter durch den Beschuldigten brutal zusammengeschlagen.

Das Kind hat als Opfer und als Zeuge körperlich unverletzt den Angriff des Beschuldigten überlebt, jedoch wurde durch den Beschuldigten durch die erlebte Gewalt auf seine geliebte Mama traumatisiert. Durch die Tat des Beschuldigten ist zur Misshandlung von Schutzbefohlenen, § 225 StGB - einer erheblichen Schädigung in der emotionalen Entwicklung eines Minderjährigen gekommen.

Am 12.08.2015 und am 26.08.2015 hat der Beschuldigte für lange Zeit, nämlich mehr als 15 Minuten unbefugt in seinen privaten Räumen vor dem eigentlichen Treffen des Kindes mit der Mutter für sich allein eigene Treffen mit dem Kind organisiert, wozu der Beschuldigte kein Recht hatte. Er hat während der Zeit das Kind manipuliert, verunsichert und mit Konflikten unnötig belastet. Der Beschuldigte ist sonst regelmäßig zum Treffen an öffentlichen Plätzen bis zu 15 Minuten zu spät gekommen. Er wollte die schuldhaft verspätete Zeit jedoch nicht nachholen.

Das Benehmen des Beschuldigten war schon früher für das Kind äußerst gefährlich. Er hat das Kind lange Zeit am Mittwoch, den 17.06.2015 ohne Aufsicht in seinem abgedunkelten verschlossenen Wohnmobil in der Sommerhitze auf einem menschenleeren Parkplatz alleine gelassen und hat sich selbst vom Parkplatz entfernt. Er hat auch das Kind ohne Kindersitz in seinen Fahrzeugen befördert. Darüber habe ich andere Behörden informiert. Sein gefährliches Verhalten hat wegen fehlender Aufsicht nur noch zugenommen und ist zur puren Gewalt ausgeartet.

Die aggressive Attacke des stärkeren Mannes auf die wehrlose Mutter und Frau hat am Mittwoch, den 26.08.2015 nach ca. 16:15 Uhr begonnen, nach dem dritten Telefongespräch der Mutter mit der Polizei und hat sich im Beisein ihres gerade 5-Jahre alten Kindes ereignet, indem der Täter „Verdammte Hacke! Raaauss!“ lautstark geschrien hat.

Danach hat er die Mutter unerwartet mehrfach brutal körperlich angegriffen und der Mutter die gefährlichsten Schläge auf die Rippen hinzugefügt. Der Täter hat die Mutter auf dem Kopf geschlagen und dabei die Brille der Mutter zerstört, welche sie dringend benötigt, obwohl die Mutter gerufen hat: „Meine Brille!“. Der Täter hat die Mutter mehrmals in der Herzgegend geschlagen, um sie an die Tür und Wände zu pressen, an den Oberarmen mit hohen Kraftaufwand gegriffen, ihre Haut gekratzt, am Körper und an der Kleidung der Mutter gezerrt. Die Mutter sagte zum Täter: „Sie sind aggressiv!“. Der Täter antwortete: „Ja!“. Die Mutter sagte zum Täter: „Sie haben gerade Körperverletzung gemacht!“. Der Täter antwortete: „Ja!“.

Die Mutter hat sich nicht gewehrt und hat nur ihren Körper vor Tiefschlägen der Täters abgeschirmt, da für die Mutter ihr Kind am wichtigsten ist.

Der Sohn hat große Angst um seine geliebte Mama gehabt. Das Kind wurde durch die Taten des Täters Zeuge und Opfer von Familiengewalt. Der Täter hat die schutzbefohlene Person, das Kind, durch die Tat psychisch misshandelt, in die Gefahr einer erheblichen Schädigung der seelischen Entwicklung gebracht. Mein Kind hat mehrmals mit Tränen gebeten: „Ich möchte nach Hause“. Die Mutter hat zu ihrem Kind gesagt: „Du kommst gleich nach Hause. Hab keine Angst!“.

,Der Täter hat wenige Minuten später, gegen ca. 16:25 Uhr erneuten gewaltigen vorsätzlichen Anschlag, vorher geplante Inszenierung auf die wehrlose Mutter gestartet. Die Mutter hat zum Täter gesagt: „Mein Sohn will nicht zum Vater! Der Vater misshandelt mein Kind und Sie klären das nicht im Umgang, obwohl das Ihre Aufgabe ist“. Daraufhin hat der Täter völlig die Kontrolle über sich verloren und ist nochmals ausgerastet. Der Täter hat mehrere Male die Mutter geschubst und gezerrt, sie wiederholt kräftig auf die Rippen geschlagen.

Der Täter hat der Mutter in Anwesenheit des Kindes zahlreiche auch innere Verletzungen des Rumpfes, des Kopfes, im Nackenbereich und an den Rippen sowie an den Oberarmen hinzugefügt.

Der Täter hat die Mutter im Beisein des Kindes beleidigt und zu ihr Folgendes gesagt: „Sie sind eine Krankheit!“, „Sie haben einen Lattenschuss!“, „Bei Ihnen ist bisschen Müll im Gehirn!“, „Ich beleidige Sie so oft und so viel, wie ich will!“. Die Mutter hat ihn zur Vernunft vor dem Kind gebracht: „Erlauben Sie sich nicht, mich zu beleidigen!“

Die Mutter hat während der Tat insgesamt drei Telefongespräche mit dem Notruf 110 und mit der Polizei geführt. Die Polizei ist nicht zum Tatort gekommen, weil "kein Polizei-Fahrzeug gerade frei" war.

Die Mutter ist dann verletzt nach Hause gegangen. Sie hat die Familie, Freunde und Bekannte über den Vorfall Informiert. Da die Schmerzen in den Rippen, Kopfschmerzen und Nackenschmerzen als Folgen der Gewalt des Täters nicht aufhören wollten und sich noch verschlimmert haben, ist die Mutter noch am gleichen Tag in die Notfallambulanz in die Universitätsklinikum Carl Gustav Carus gefahren.

Beweis: Zeugenerklärung vom 12.07.2018 über den telefonischen Überfallbericht der geschädigten vom 26.08.2015.

Am Donnerstag, den 27.08.2015 ist die Mutter deswegen erneut zum Arzt gegangen. Der Arzt hat die Mutter aufgrund der Verletzungen vom 27.08.2015 bis 09.09.2015 arbeitsunfähig krankgeschrieben.

Da die Beschwerden in den Rippen nach mehreren Tagen nur noch stärker geworden sind und die Bewegungsfreiheit der Mutter erheblich eingeschränkt haben, ist die Mutter wieder in die Uniklinik Dresden in die Fachambulanz gefahren. Die Ärzte haben eine Rippenprellung diagnostiziert. Rippenbruch oder Rippenriss ist nicht ausgeschlossen, da in den Röntgenaufnahmen selten feststellbar ist, wenn die Knochen nicht verschoben sind. Eine Rippenprellung bereitet jedoch oft viel mehr Schmerzen als ein Rippenbruch. Der Unfallchirurg hat die Heilung der Rippenprellung erst in drei Monaten vorausgesagt. Zur Schmerzlinderung nimmt die Mutter 400mg Ibuprofen ein, was auch gesundheitsschädlich ist.

Beweise in der Akte des Ermittlungsverfahrens:

1. Notaufnahme-Dokumentation, Diagnose Oberarmprellung vom 26.08.2015, Universitätsklinikum Carl Gustav Carus, Fetscherstr. 74, 01307 Dresden, Notfallambulanz.

2. Arbeitsunfähigkeitsbescheinigung vom 27.08.2015 bis 09.09.2015.

3. Tetanus-Schutz-Ausweis vom 27.08.2015.

4. Notaufnahme-Dokumentation, Diagnose Rippenprellung, Universitätsklinikum Carl Gustav Carus, Fetscherstr. 74, 01307 Dresden.

5. Beweis - Notwehraufnahmen auf CD mit der Unterschrift der Mutter von der Tat am 26.08.2015.

6. Foto der defekten Brille.

Beweise beigefügt:

7. Protokoll der Sitzung des Amtsgerichtes Dresden unter Az. 3** F 29**/15 eA.

8. Die Schrift des Beschuldigten vom 30.08.2015 an das Amtsgericht Dresden unter Az. 3** F 18**/15.

9. Die schriftliche Benachrichtigung vom 11. Mai 2018 über die Einstellung des Ermittlungsverfahrens, Az.: def* Js 440**/15.

10. Der Bescheid von 14. Juni 2018 der Generalstaatsanwaltschaft Dresden, Az. 2* Zs 9*/18.

Der Antrag auf gerichtliche Entscheidung ist begründet.

Die Staatsanwaltschaft hätte weitergehende Ermittlungen führen müssen z.b. weitere jugendliche und weitere Zeugen aus der Berufspraxis des Beschuldigten befragen müssen. Zumindest wäre eine medizinische Begutachtung der medizinischen Beweise und ausführliche Vernehmung des Beschuldigten mit Beteiligung der Geschädigten durchzuführen gewesen.

Die Vernehmung von den ehemaligen und jetzigen Mündel und von Personen aus dem Umfeld des Herrn 83ml4njm* M1zszh43jllk* hätte zu weiteren Erkenntnissen geführt. Dies drängt sich geradezu auf, da vieles auf ein Verhalten des beschuldigten o.g. Herrn hindeutet, das auf besondere Brutalität und Skrupellosigkeit gegen Kinder ausgerichtet ist. Herr 83ml4njm* M1zszh43jllk* ist dringend verdächtig, nicht nur die Antragstellerin, Frau U. M., sondern auch weitere Personen verletzt zu haben.

Frau U. M. ist Antragsstellerin und zugleich Verletzte im Sinne von § 172 Abs. 1 StPO. Sie ist daher berechtigt, das Klagerzwingungsverfahren zu betreiben. Ihr Interesse an der Strafverfolgung des Herrn 83ml4njm* M1zszh43jllk* hat sie durch ihren Strafantrag deutlich zum Ausdruck gebracht.

Beweis: Strafantrag vom 30.08.2015.

Zusätzliche Bemerkungen:

I. Bemerkungen zur möglichen Tatmotiven:

1. Wichtigster Tatmotiv scheint der Wille der Vertuschung von Beweisen und der Strafvereitlung zu sein, dass das Kind misshandelt wurde, Az. see AR 1**/15. Dafür spricht die unmittelbare Reaktion des Täters auf den Vorwurf der Unterlassung der Klärung von Kindesmisshandlung und der darauffolgende erneute Anschlag des Täters auf die Mutter aus dem Affekt heraus.

Beweise:

1. Beweisantrag vom 20.08.2015 betreffend Verletzungen des Kindes.

2. Schriftsatz des Umgangspflegers an das Familiengericht Dresden vom 28.08.2015, mit Bestätigung von: "nur 2 kaum erkennbare Schrammen bei Ihrem Kind bemerkt".

3. Faxmitteilung der Polizei Sachsen vom 21.08.2015.

4. Zeugenerklärung vom 12.07.2018 über den telefonischen Überfallbericht der geschädigten vom 26.08.2015.

2. Die Planung des Angriffs des Täters auf die Mutter könnte den Ziel haben, durch die Provokation die Rechte der Mutter auszuschließen, neue Aufgaben betreffend das Kind zu bekommen und somit für sich finanzielle Vorteile zu sichern.

Beweis: Zeugenerklärung vom 12.07.2018 über den telefonischen Überfallbericht der geschädigten vom 26.08.2015.

3. Der Beschuldigte hat anscheinend gemeint, er darf die Mutter schlagen, denn die Mutter hätte nur ihren kleinen Sohn als Zeugen.

II. Bemerkungen betreffend öffentliche Interesse an der Klage:

In der Rechtsssache des o.g. Umgangspflegers gegen die Mutter ist der Beschuldigte, Herr 83ml4njm M1zszh43jllk wegen den o.g. strafrechtlichen Vorfälle durch alle Rechtsanwälte der gesamten Kanzlei (durch Unterschriften bestätigt) D2.GKrr4zsz3n* + P4ldm3l* Kbl.* (inkl. dort berufstätig weibliche zertifizierte Verfahrensbeiständin bei Familiengericht Dresden des hier betroffenen Kindes der Opfer-Mutter Frau U. M., => Frau Fachanwältin D3cgm3r* mit zweiten Staatsexamen) Filiale: G3ss3lstolf3r* Str. in 01159 Dresden mit Filiale auch in Bonn/Deutschland vertreten=Skandal!!!. Unter ihnen ist auch Herr H4nz M1zszh43jllk* Vphu3ijth*, der ehemalige Vizepräsident des deutschen Justizministeriums!! in Bonn!!=>Skandal !!! So viele höchst qualifizierte deutsche Anwälte mit korrupten Interessen und Lizenz zum Betrügen von Steuerzahlern gehen gegen eine einzige alleinerziehende polnische Mutter vor, dass es den Verdacht erwecken kann, dass es viel zu verbergen bleibt, dass nicht nur die Antragstellerin, Opfer-Mutter Frau U. M., sondern auch weitere Personen von dem Beschuldigten Umgangspfleger geschädigt worden sind.

• § 356 StGB Parteiverrat
  (1) Ein Anwalt oder ein anderer Rechtsbeistand, welcher bei den ihm in dieser Eigenschaft anvertrauten Angelegenheiten in derselben Rechtssache beiden Parteien durch Rat oder Beistand pflichtwidrig dient, wird mit Freiheitsstrafe von drei Monaten bis zu fünf Jahren bestraft.
  (2) Handelt derselbe im Einverständnis mit der Gegenpartei zum Nachteil seiner Partei, so tritt Freiheitsstrafe von einem Jahr bis zu fünf Jahren ein.

Den Eingang des Antrags auf Prozesskostenhilfe und Beiordnung eines Notanwalts bitte ich vorab zu bestätigen.

Beigefügt:

1. Der Strafantrag vom 30.08.2015.

2. Protokoll der Sitzung des Amtsgerichtes Dresden unter Az. 3**F2***/15 eA.

3. Die Schrift des Beschuldigten vom 30.08.2015 an das Amtsgericht Dresden unter Az. 3**F1**/15.

4. Die schriftliche Benachrichtigung vom 11. Mai 2018 über die Einstellung des Ermittlungsverfahrens, Az.: def* Js 440**/15.

5. Der Bescheid von 14. Juni 2018 der Generalstaatsanwaltschaft Dresden, Az. 2* Zs 9*/18.

6. Der Beweisantrag vom 20.08.2015 betreffend Verletzungen des Kindes.

7. Der Schriftsatz des o.g. Umgangspflegers, Familiengericht Dresden vom 28.08.2015, mit Bestätigung: "nur 2 kaum erkennbare Schrammen beim Kind bemerkt".

8. Die Faxmitteilung der Polizei Sachsen vom 21.08.2015.

9. Die Zeugenerklärung vom 12.07.2018 über den telefonischen Überfallbericht der Geschädigten vom 26.08.2015.

10. Die Erklärung über persönlichen und wirtschaftlichen Verhältnisse.

30.08.2015

Staatsanwaltschaft Dresden

Lothringer Str. 1

01069 Dresden

Beweis: Strafanträge bei Vorliegen eines besonderen öffentlichen Interesses

Delikte:

Strafantrag, § 223 StGB Körperverletzung

Strafantrag, § 225 StGB Mißhandlung von Schutzbefohlenen Abs. 2, Abs. 3, Satz 2, Abs. 4

Strafantrag, § 235 StGB Entziehung Minderjähriger Abs. 1, Abs. 3, Abs. 4

Strafantrag, § 340 StGB Körperverletzung im Amt, Abs. 1, Abs. 2, Abs. 3

Strafantrag, § 185 StGB Beleidigung

Tatzeit:

von 26.08.2015 um ca.16:13 Uhr

Tatort:

Büro unter den Namen M1zszh43jllk*/8po3dsz3l*(seine damalige Lebenspartnerin) auf der R*-L***-Str. 2ah* in 01097 Dresden-Neustadt im Hechtviertel

Beschuldigter/Täter: o.g.

Geschädigte/Opfer-Mutter:

Name: M

Vornamen: U.

Beweise:

1. Notaufnahme-Dokumentation v. 26.08.2015, Universitätsklinikum Dresden, Notfallambulanz

2. Arbeitsunfähigskeitsbescheinigung vom 27.08.2015 bis 09.09.2015

3. Tetanus-Schutz-Ausweis vom 27.08.2015

4. Notwehr-gezwungene Tonaufnahme von der Tat auf der beiliegenden CD

Sachverhalt:

Der Angriff des o.g. stärkeren Mannes auf eine wehrlose Mutter und Frau ereignete sich vor Augen ihres 5-Jahre alten Kindes gegen 16:13 Uhr, am 26.08.2015, indem der Täter die Mutter brutal angegriffen hat und gegen die Wände sowie gegen die Tür geworfen hat. Herr M1zszh43jllk* hat die Mutter dabei immer wieder an den Oberarmen massiv gegriffen und in der Herzgegend mehrmals geschlagen. Der Täter hat der Mutter zahlreiche auch innerlichen Verletzungen des Rumpfes und an den Rippen, Kopf, Gesicht durch die Faustschläge sowie an den Oberarmen im Beisein des Kindes  hinzugefügt.

Der Täter hat die schutzbefohlene Person, das Kind durch die Tat in die Gefahr einer erheblichen Schädigung der körperlichen oder seelischen Entwicklung gebracht und ebenso durch die regelmäßige Privattreffen, die der Herr 83ml4njm* M1zszh43jllk* mit meinem Kind für sich organisiert, indem er mein Kind regelmäßig verfrüht vom Kindergarten abholt und verbringt unbefugt allein mit meinem Kind mehr als Viertelstunde Zeit vor dem Beginn des vereinbarten wöchentlichen Treffens mit der Mutter, um das Kind und seine Meinung negativ zu beeinflussen und um zu manipulieren. Das rechtswidrige Handeln von Herrn M1zszh43jllk* belastet das Kind seelisch erheblich und bringt das Kind ersichtlich dadurch in viele belastende Loyalitäts- und Konfliktsituationen.

Lediglich einmal, nur am 19.08.2015 hat das Treffen für beide, Familienmitglieder: das Kind und die Mutter pünktlich um 15 Uhr wie gerichtlich beschlossen begonnen.

Aufgrund

• der schwere des brutalen und unerwarteten Angriff des Täters sowie

• der Tatsache, dass der liebevolle Kontakt der Mutter mit ihrem Kind derart gefährdet und

• wider Erwarten unterbrochen wurde und

• das leibliche Kind der Mutter den aggressiven Überfall des Beschuldigten miterlebt hat,

• das Kind der Mutter rechtswidrig an dem Tag während des Umgangs durch Drohung mit einem empfindlichen Übel und durch List entzogen wurde, werden die Strafanträge gestellt.

U. M.

Möchtest du auch unsere Arbeit unterstützen? Wir benötigen dringend Geld für einen nicht korrupten Rechtsanwalt! Eine Spende kannst du ganz einfach in Form einer Überweisung tätigen. Überweise gerne deine Spende mit dem Zweck: "Unterstuetzer" an oder richte einen monatlichen Dauerauftrag ein:

IBAN: DE89 1001 1001 2624 3114 84

IBAN: DE89100110012624311484

BIC: NTSBDEB1XXX

Bankname: N26

Herzlichen Dank!

Podawacz = (po niemiecku) Umgangspfleger

Oczywiście, i logicznie, będziemy tu pisać o przestępstwach, perwersjach prawnych i korupcji w sądownictwie w Dreźnie, dopóki moje dziecko nie zostanie bezpiecznie (natychmiast!!!) zwrócone do mnie, mamy!!

Uwaga: Wspomniana tutaj niestabilna psychicznie i szczególnie agresywna osoba kontaktowa -podawacz osiągnęła ostatnio tak nagłe, nieuzasadnione wzbogacenie się, że wielokrotnie kończyła przez telefon biznes polegający na kupowaniu własnych nieruchomości, ziemi i mieszkan, podczas gdy matka U.M. zajmowała się swoim dzieckiem. Od 3 grudnia 2014 r. podatnik płaci około 1000 euro miesięcznie za spotkania matki z dzieckiem z udzialem podawacza ze skarbu państwa za 2 godziny tygodniowo (miesięcznie około 8 godzin) plus rachunki od pracownika obsługi za benzynę do samochodów z kierowcą, bileywstepu do atrakcji dla dzieci w mieście, kultury, biletów na wydarzenia, które mama z dzieckiem odwiedziła we wspólnym czasie (tylko 2 godziny! tygodniowo). Sama matka pokryła koszty poniesione dla siebie i dziecka.

13.07.2018

Wnioskodawca:

Matko, Ofiara, O. U.M.

Do

Wyższy Sąd Okręgowy w Dreźnie Faks: 03514461199

skrytka pocztowa 120732

01008 Drezno

W postępowaniu wyjaśniającym

prokuratura w Dreźnie

przeciwko podawaczowi, opiekunowi, kuratorem zawodowym dla dzieci na koszt panstwa, kierownikowi oświaty, pracownikowi szkolnemu, pracownikowi socjalnemu, padagogowi.: Pan 83ml4njm* M1zszh43jllk*, ur. 1979

Gwiazdką * oznaczamy zawsze nieznacznie zmieniano nazwiska i imiona wysoce przestępczych, skorumpowanych sprawców panstwowych: matki, pani U.M. oraz w celu ochrony twojego kochanego dziecka. Proszę przeprowadzić własne badania! patrz także alfabet Leetspeak i plan podziału działalności Sądu Okręgowego w Dreźnie.

Oskarzenie za zniewagę i napaść matki

Nr ref.: def* Js 440**/15

Sygn.: 2* Zs 9*/18 (Prokuratura w Dreźnie)

Az. Cs def* Js 440**/15 (Sąd Rejonowy w Dreźnie)

Postępowanie egzekucyjne

Wniosek o pomoc prawną

Wniosek o pełnomocnika doraźnego § 78b ZPO o przydzielenie w drodze uchwały adwokata do realizacji praw pokrzywdzonych matek: Pani U.M.

Niniejszym ubiegam się o pomoc prawną i wyznaczenie pełnomocnika doraźnego dla złożenia wniosku o wydanie orzeczenia sądu w sprawie zdarzeń w dniu 26.08.2015 r. ok. godz. 16.15-14.30 na ulicy R*-L***-Str. . 2ah* w 01097 Drezno-Neustadt w Hechtviertel, pod Az.2* Zs 9*/18 Prokuratury w Dreźnie.

Na podstawie § 172 ust. 3 zdanie 2 StPO, § 78 i § 78b ZPO wnoszę o wyznaczenie mi prawnika w celu wykonania moich praw w postępowaniu egzekucyjnym, ponieważ pomimo wielokrotnych zapytań skierowałam do kilku prawników z Drezna i pomimo kilka rozmów z nie znalazłam prawnika spośród prawników, który byłby skłonny spełnić wymogi Art. 172 § 3 oraz 2 StPO w mojej sprawie, chociaż wniosek o wydanie orzeczenia sądowego jest uzasadniony, a pomoc prawna na prognose na sukces.

Niniejszym wnoszę o rozstrzygnięcie, zarówno w interesie mojej rodziny, jak i w interesie publicznym, co otwiera drogę do dalszych orzeczeń sądowych w przedmiocie wniesienia oskarżenia publicznego przeciwko oskarżonemu, ww. podawaczowi o uszkodzenie ciała i zniewagę.

Powód:

podawacz, opiekun, manager szkolny, pedagog społeczny: Pan 83ml4njm* M1zszh43jllk*, ur. 1979, pobił pokrzywdzona 26 sierpnia 2015 r., kiedy sąd rodzinny nakazał mu jako opiekunowi towarzyszyć jej w spotkaniu z dzieckiem. Kontakt syna z matką zorganizowała w 2015 roku ww. osoba kontaktowa w jego biurze, które miał w swoim mieszkaniu przy ul. R*-L***-Str. 2ah* z siedzibą w 01097 Drezno-Neustadt w Hechtviertel.

Dowody:

1. Pismo oskarżonego z dnia 30.08.2015 r. do Sądu Okręgowego w Dreźnie pod az 3**F18**/15 skłaniającego prawo karne sędziego rodzinnego E.

2. Oświadczenie poszkodowanego.

Matka dziecka otrzymała telefon od oskarżonego w poniedziałek 10 sierpnia 2015 r., że spotkania w tym dniu z dzieckiem powinno się odbyć w nowym biurze oskarżonego przy ul. 2ah*, 01097 Drezno. Matka i jej dziecko spedzili czas w kuchni obok garnków i resztek na brudnej podłodze 12 sierpnia. oraz 19.08.2015 w godzinach od 15:00 do 17:00 zgodnie z ustaleniami. 26 sierpnia 2015 roku około godziny 16:10 oskarżony bezprawnie przedwcześnie przerwał harmonijne i pokojowe spotkanie rodzinne i brutalnie je zakończył. Matka została pobita podczas przepytywania dziecka na temat widocznych obrażeń dziecka w wyniku bezprawnego znęcania się.

Dowody:

1. Protokół z posiedzenia Sądu Okręgowego w Dreźnie pod az 3**F2***/15 eA sędziego rodzinnego E.

2. Pismo oskarżonego z dnia 30 sierpnia 2015 r. do Sądu Okręgowego w Dreźnie pod nr Az.3**F18**/15.

3. Oświadczenie poszkodowanego.

Potem nastąpiły dochodzenia, które ciągnęły się bardzo powoli od 2015 do 2017 roku. Do października 2017 r. prokuratura zarzucała oskarżonym jedynie znieważenie pokrzywdzonego przed Sądem Karnym w Dreźnie na rozprawie głównej. Wstępne śledztwo zostało przeprowadzone na podstawie Az.: def* Js 440**/15 przeciwko powaczowi, kuratorem zawodowym na koszt panstwa, opiekunowi szkolnemu, pedagogowi społecznemu: Panu 83ml4njm* M1zszh43jllk*, urodzonemu w 1979 roku za zniewagę. Prokuratura w Drezdnie zignorowala skargę karną matki dotyczącą napaści. Kiedy sprawa była transmitowana w polskiej telewizji państwowej w listopadzie 2017 r., prokuratura wycofali wszystkie zarzuty i sprawę ze sprawy sądowej na rozprawie głównej.

Dowody:

1. Oświadczenie poszkodowanego.

2. Aby wysłuchać zeznań Pana* 9ny2*, Telewizja Polska/Polinisches Fernsehen, House of the Federal Press Conference, Pressehaus/5309, Schiffbauerdamm 40, 10117 Berlin.

3. Protokół z posiedzenia Sądu Okręgowego w Dreźnie w dniu 02.11.2017 r. o godz.10:10 Az.Cs def* Js 440**/15.

4. Akta postępowania Sądu Okręgowego w Dreźnie, Az Cs def* Js 440**/15.

Postanowieniem z dnia 17.11.2017 r. Az.: def* Js 440**/15 oraz z dnia 11.05.2018 r. doręczono pokrzywdzonej matce w dniu 26.05.2018 r. Zawiadomienie, ze prokuratura w Dreźnie umorzyła śledztwo wstępne pod Az.: def* Js 440**/15, przeciwko podawaczowi, opiekunowi, deweloperowi szkolnemu, pedagogowi społecznemu: Pan 83ml4njm* M1zszh43jllk* oskarzonem z powodu uszkodzenia ciała. Śledztwo w sprawie Az.: def* Js 440**/15 było przeciwko panu 83ml4njm* M1zszh43jllk* do dnia 2 listopada 2017 r. (dzień i data publicznej rozprawy głównej przed sądem karnym w Dreźnie, sędzia Stschdtejn* (znany wszystkim) ), Az.Cs def* Js 440**/15) za zniewagę.

Dowód: pisemne zawiadomienie z dnia 11 maja 2018 r. o zakończeniu śledztwa, Az.: def* Js 440**/15.

Skarga pokrzywdzonego z dnia 25 maja 2018 r., sygn. akt: def* Js 4401**15 w sprawie umorzenia śledztwa wstępnego została doręczona w Dreźnie w dniu 28 maja.

Skarga wniesiona na zaniechanie w terminie 2 tygodni pismem z dnia 25.05.2018 r. Az.: def* Js 440**/15 została szczegółowo uzasadniona. Zwrócono uwagę, że postawa ta została poparta fałszywym twierdzeniem, że sprawa stała się „sytuacją samoobrony” i dlatego art. 32 Kodeksu karnego może mieć zastosowanie. Zgodnie z art. 32 ust. 2 kodeksu karnego „Samoobrona jest obroną wymaganą, aby zapobiec aktualnemu bezprawnemu atakowi na siebie lub innych”. W żadnym wypadku bierne przebywanie w pokoju (nawet jeśli było to legalne) nie powinno być nazywane „atakiem”. Stłuczone żebra zdiagnozowane prze lekarzy 2 września 2015 roku w wyniku ataku oskarżonego na pokrzywdzonego według standardów i praktyki postępowania dowodowego w Niemczech. Nagranie dźwiękowe napaści podawacza na matkę może być wykorzystywane bezterminowo w postępowaniu karnym, ponieważ napaść i zniewagi dotyczyły nie tylko sfery zawodowej oskarżonego, ale także w ramach obowiązków publicznych opłacanych przez obywateli jako podawacza zgodnie z decyzją Sądu Rodzinnego w Dreźnie. Oskarżony działał w oparciu o władzę państwową, co w demokracji wymaga społecznej kontroli. Prokuratura fałszywie twierdzi, że zeznaniom matki ofiary, pani U.M.: nie należy przypisywać większej wartości dowodowej w sprawie, co jest z gruntu całkowicie błędne i niezgodne z prawem (wykroczenie prawa). Takie oświadczenie należy traktować jako odmowę ochrony prawnej. Oskarżony podawacz podstępnie zmusił pokrzywdzoną i jej dziecko do odwiedzenia jego mieszkania i poinformował go podstępnie i fałszywie, że mieszkanie to jest tylko jego „biurem”. Ułożył więc okoliczności postępowania w taki sposób, aby przeprowadzenie dowodu mogła uniemożliwić „ochrona prywatności”. Oskarżony był zobowiązany do zorganizowania kontaktu dziecka z matką poza jego sferą prywatną. Nie wolno mu było wciągać dziecka i matki w sferę prywatną w ramach swojej publicznej i płatnej przez państwo dzialalnosci jako podawacza, aby mógł użyć przemocy. W takim przypadku konieczne byłoby pozasądowe badanie psychiatryczne oskarżonego podawacza pod kątem jego ubezwłasnowolnienia, i konieczna była terapia antyprzemocowa, i społecznie odizolowanie od dostępu do dzieci i matek z rodzinami! Wręcz przeciwnie, jako zawodowy podawacz dzieci miał obowiązek ułożyć warunki interakcji w taki sposób, aby nie dochodziło do przemocy i nie dochodziło do eskalacji ewentualnego konfliktu, a także był przygotowany zawodowo do prawidłowego zachowania się w sytuacji stresowej i w warunkach w żadnym wypadku nie powinno dojsc do brutalnego ataku na matkę w obecności jej dziecka. Oskarżony działał w zasadzie w imieniu państwa i w imieniu państwa bił matkę, która zgodnie z orzeczeniem Sądu Rodzinnego w Dreźnie w sprawie kontaktu chciała jedynie biernie pozostać z dzieckiem w pokoju do godziny 17:00, jak sad rodzinny wczenie ustanowil orzeczeniem sadowych.

Dowód: skarga pokrzywdzonej matki z dnia 25.05.2018 r. Az.: def* Js 440**/15.

Odnośnie do obrażeń ciała, jakie doznała pokrzywdzona matka, gdy oskarżony podawacz, według oświadczeń prokuratury w Dreźnie, „uderzyła ją w żebra i głowę oraz z wielką siłą chwycił za ramiona”, prokuratura wszczęła błędną „prognozę”, wedlug której „nie należy się spodziewać skazania oskarżonego”, gdyż w sprawie napaści przez oskarżonego na ofiarę rzekomo „niedopuszczalne jest wykorzystanie nadesłanych nagrań audio”. Prokuratura fałszywie twierdzi, że nagrania dźwiękowe nie mogą być wykorzystane w sądzie rzekomo „wobec godnej ochrony interesu oskarżonego”. Prokuratura potwierdziła, że ​​stan faktyczny sprawy o uszkodzenie ciała rzeczywiście się spełnił i potwierdzil.

Dowody:

1. Zawiadomienie z dnia 14.06.2018 r. Prokuratury w Dreźnie, Az.2* Zs 9*/18.

2. Pisemne zawiadomienie z dnia 11 maja 2018 r. o zakończeniu śledztwa, Az.: def* Js 440**/15.

Jako uzasadnienie „prognozy” o braku prawdopodobieństwa skazania w przedmiotowej sprawie prokuratura poza rzekomą sytuacją samoobrony przedstawiła również twierdzenie, że oskarżony był uprawniony do „egzekwowania swoich praw obywatelskich” z przemocą i obrażeniami fizycznymi i bronic swojego mieszkania prywatnego. Argument ten łamie każdą część dopuszczalnego stosowania § 32 StGB. Brutalny atak na ofiarę był zdecydowanie nieproporcjonalny i dlatego był całkowicie nie do przyjęcia. Byłoby zrozumiałe, gdyby oskarżony faktycznie przebywał w prywatnym pokoju, w mieszkaniu, którego używał tylko dla własnej rodziny i gdyby musiał towarzyszyć własnemu dziecku wszystkimi uzasadnionymi emocjami. Był jednak w pokoju, którego używał jako swoje „biura” i nie miał przy sobie własnego dziecka.

Dowód: pisemne zawiadomienie z dnia 11 maja 2018 r. o zakończeniu śledztwa, Az.: def* Js 440**/15.

Postanowieniem z dnia 14.06.2018 r. Prokuratury w Dreźnie, Az.2* Zs 9*/18, doręczonej pokrzywdzonemu w dniu 15.06.2018 r., skarga na postanowienie Prokuratury w Dreźnie z dnia 17.11.2018 r. , 2017, Az.def* Js 440**/15, ponieważ prokuratura stwierdziła, że w niniejszej sprawie nie było prawdopodobieństwa skazania. Ocenienie tego aspektu to zadanie przeciez dla sędziego, a nie prokuratury.

Dowód: zawiadomienie Prokuratury w Dreźnie z dnia 14.06.2018 r. Az.2*Zs 9*/18.

Powyższa argumentacja prokuratury stanowi naruszenie i wypaczenie przepisów art. 152 ust. 2 i art. 170 ust. 2 StPO, ponieważ przepisy w żaden sposób nie pozwalają prokuraturze rozstrzygnac zarzuty na podstawie „prognozy” lub oceny „prawdopodobieństwa skazania” i w ten sposób zastąpić sąd karny i główną rozprawę

Unikanie aktu oskarżenia opartego przez prokurature na przewidywaniu „prawdopodobieństwa skazania” powinno być ogólnie uważane za wcześniejsze orzeczenie sądu karnego. Prokuratura arbitralnie podjęła decyzję o samodzielnym skazaniu, przyjęła na korzyść sprawcy rolę obrońcy w sprawach karnych i w ten sposób rażąco przekroczyła i naruszyła kompetencje sądu.

W postępowaniu z Az.2 BvR 2104/01 Federalny Trybunał Konstytucyjny wyraźnie wskazał, że zakres oceny w postępowaniu egzekucyjnym obejmuje jedynie „wystarczające podejrzenie popełnienia przestępstwa”, a orzeczenie poza obszarem podejrzenia popełnienia przestępstwa powinien postawić wyłącznie sąd, a zakres oceny w tym zakresie pozostawiono prawnie sądowi, a nie prokuraturze.

Prokuratura ma ocenić podejrzenie i stan faktyczny. Nie może sama rozstrzygać ani potępiać całej sprawy, ani rowniez zapobiegać takiemu orzeczeniu poza sądem.

Federalny Trybunał Sprawiedliwości wskazał w postępowaniu na podstawie Az. III ZR 95/68, że: „Sąd może i musi z kolei orzec o wszczęciu postępowania głównego zgodnie z § 203 StGB, jeżeli zgodnie z wynikami postępowania przygotowawczego postępowanie wydaje się mieć wystarczające podejrzenie oskarżonego o popełnienie przestępstwa. Wystarczające podejrzenie to mniej niż pilne podejrzenie, które jest niezbędne do wydania nakazu aresztowania, wystarczające podejrzenie to ustalenie faktów (...) Prokuratura nie musi wyjaśniać kwesti sprawców i winy w każdym szczególe, ale tylko w stopniu wystarczającym do ustalenia podejrzenia popełnienia przestępstwa i winy, które uprawdopodobnia skazanie”.

W przedstawionej sprawie prokuratura znacznie przekroczyła własne kompetencje; wykroczyła daleko poza „stwierdzenia faktów”. Co do zasady prokuratura prowadziła rozprawę główną zamiast sądu w samej sprawie i samodzielnie poza sądem, nie dopuszczając do udziału pokrzywdzonej matki w jakikolwiek sposób.

W przedstawionej sprawie rażąco naruszono prawo do sędziego ustawowego, Art. 101 GG.

Prokuratura naruszyła § 152 ust. 2 i § 170 ust. 2 StPO. Zgodnie z § 152, § 2 i § 170 § 2 Kodeksu postępowania karnego prokuratura powinna zawsze interweniować w przypadku przestępstw, które mogą być ścigane i wnosić oskarżenia publiczne, jeżeli istnieją tylko przesłanki faktyczne i powód złożynia pozewu. Zgodnie z zasadą legalności prokuratura nie jest uprawniona do umorzenia postępowania karnego, jeżeli czyn zabroniony wydaje się wystarczająco podejrzany, jeżeli istnieje wystarczające podejrzenie. Jak podkreślił i wyjaśnił Federalny Trybunał Sprawiedliwości w cytowanym powyżej postępowaniu z Az III ZR 95/68: w szczególności prokuratura nie jest uprawniona do „całkowitego wyjaśnienia kwestii sprawców i winy do ostatniego szczegóły”, jak stwierdził Federalny Trybunał Sprawiedliwości, „ale tylko w celu ustalenia wystarczającego podejrzenia popełnienia przestępstwa i winy, które uprawdopodobnia skazanie. Pewne czynniki obciążających dowodów muszą być w tym celu udowodnione, ale wyjaśnienie sprzeczności między zeznaniami złożonymi przez oskarżonego i dostępny materiał dowodowy można pozostawić na rozprawie głównej (...)”.

W przeciwieństwie do opinii Federalnego Trybunału Sprawiedliwości, prokuratura w sprawie Az.def* Js 440**/15 i Az.2*Zs 9*/18, nie może zagłębić się w „całkowite” szczegóły” o uwolnieniu oskarżonego od jego faktycznej winy.

W przedstawionym przypadku istnieje niewątpliwie wystarczające podejrzenie.

Prokuratura bezprawnie zastąpiła sąd w ocenie dopuszczalności dowodów w postaci nagrań audio, a także „całkowitej odpowiedzi na pytanie sprawców i winy” arbitralnie przez wymyślenie rzekomej „sytuacji samoobrony”, mimo że pokrzywdzenie ofiary właściwie wcale nie było wymuszona samoobrona i nikt poza matka nie był straszony, atakowany i ranny. Oskarżony miał obowiązek reagować spokojnie, bez użycia przemocy i bez fizycznego napaści na matkę.

Dowód: pisemne zawiadomienie z dnia 11 maja 2018 r. o zakończeniu śledztwa, Az.: def* Js 440**/15.

Prokuratura bezprawnie i błędnie oceniła bez badania lekarskiego, że stłuczone żebra, które wywołały „minimalny ból uciskowy” „w dniu zdarzenia”, rzekomo nie mogą być przyczyną silnego bólu w kolejnych dniach i tygodniach. W rzeczywistości bóle, które nasilają się z dnia na dzień, reprezentują typowy wzór objawów ciężkich stłuczonych żeber i potwierdzają zeznania ofiar.

Dowód: Zeznanie świadka z dnia 7.12.2018 r. dotyczące zgłoszenia napadu telefonicznego poszkodowanych z dnia 26.08.2015 r.

Prokuratura bezprawnie stwierdzila, iz przesądami odmówiła wartości dowodowej oświadczeń ofiary, nie podając żadnego powodu, by kwestionować wiarygodność ofiary.

Ponadto prokuratura niesłusznie zaprzeczyła wartości dowodowej kilku dowodom w postaci opinii lekarskich, protokołu rozprawy, zeznań świadków, zeznań oskarżonego oraz zeznań faktycznych pokrzywdzonej matki, chociaż wszystkie te dowody są spójne i odpowiadają praktyce dowodowej prokuratury w innych sprawach.

Oskarżony sam potwierdził przestępstwo użycia siły wobec matki. Potwierdził również, że przestępstwo zostało popełnione w jego sferze zawodowej, a nie prywatnej. Pismem z dnia 30 sierpnia 2015 r. zawiadomił Sąd Rejonowy w Dreźnie pod nr Az.3**F18**/15, że zdarzenie miało miejsce w jego biurze podczas pracy i że „został zmuszony do wyjścia z biura i ze matke zdecydowanie pokierowal za drzwi”.

W dniu 8 marca 2016 r. na posiedzeniu Sądu Okręgowego w Dreźnie pod az.3**F2***/15 eA oskarżony powiedział, że „wtedy chwycił matkę dziecka za nadgarstek”. Podawacz zeznal w sadzie rodzinnym: cytat: „Chciałem ją wyprowadzić za drzwi. Nie udało mi się jednak tego zrobić, ponieważ matka, pani UM, jest również silną kobietą. Tu trzeba pamiętać, że takie sytuacje nie są mi obce .Miałem już z młodymi podopiecznymi podobne sytuacje”.

Oskarżony nie tylko potwierdził akt przemocy, ale także ujawnił, że kilkakrotnie bezprawnie użył przemocy wobec dzieci.

Wydarzenia 26.08.2015 około 16:15-16:30 w Dreźnie, R*-L*-S. 2ah*, pod Az.2*Zs 9*/18 Prokuratury w Dreźnie, miał następujący trop (fakty):

Czas przestępstwa: od 26.08.2015 ok. 16:15

Miejsce zbrodni: Biuro pod nazwą 8po3dsz3l*/M1zszh43jllk* na R* - L* - Str. 2ah* w Dreźnie, używane poza godzinami urzędowania jako mieszkanie przez całą rodzinę pana M1zszh43jllk*

Oskarżony/sprawca: Nazwisko: M1zszh43jllk*, Imię: 83ml4njm*, Data urodzenia: 1979,

Ofiara: Matka Imię: U.M

Kiedy oskarżony przedwcześnie przerwał i brutalnie zakończył harmonijne i spokojne spotkanie rodzinne w dniu 26 sierpnia 2015 roku około godziny 16:10, matka nie zgodziła się na arbitralne przerwanie spotkania z dzieckiem. Z tego powodu matka została brutalnie pobita przez oskarżonego.

Dziecko jako ofiara i świadek przeżyło atak oskarżonego bez okalaczen, ale doznało szoku wywołanego przez przemoc oskarżonego wobec wlasnej ukochanej matce. Czyn oskarżonego spowodował znęcanie się nad osobami objętymi ochroną, § 225 StGB – i znaczny uszczerbek w rozwoju emocjonalnym nieletniego.

W dniach 12.08.2015 r. i 26.08.2015 r. oskarżony przez długi czas organizował własne spotkania z dzieckiem, tj. ponad 15 minut bez zezwolenia w jego prywatnych pokojach przed faktycznym spotkaniem dziecka z matką, do którego oskarżony nie miał prawa. W tym czasie manipulował dzieckiem, niepokoił go i niepotrzebnie obciążał go konfliktami. Zazwyczaj oskarżony spóźnia się regularnie do 15 minut na spotkania w miejscach publicznych. Nie chciał jednak nadrobić karygodnego spóźnienia sie i straconego w ten sposob czasu.

Wcześniejsze zachowanie oskarżonego były juz czesciej dla dziecka wyjątkowo niebezpieczne. W środę 17.06.2015 zostawił dziecko samotnie w zaciemnionej, zamkniętej przyczepie kempingowej w letnim upale na opuszczonym parkingu bez nadzoru i usunął się z parkingu. Wozil też dziecko w swoich pojazdach bez fotelika dziecięcego. Poinformowałam o tym inne władze. Jego niebezpieczne zachowanie wzrosło tylko z powodu braku nadzoru panstwowego i przerodziło się w brutalna przemoc.

Agresywny atak silniejszego mężczyzny na bezbronną matkę i żonę rozpoczął się w środę 26 sierpnia 2015 roku około godziny 16:15, po trzecim telefonie matki na policję i byl kontynuowany w obecności jej 5-letniego dziecka, gdy sprawca krzyczal „Cholera motyka! Raaaauss! — wrzasnął głośno.

Potem, niespodziewanie, kilkakrotnie brutalnie fizycznie zaatakował matkę i zadał jej najgroźniejsze ciosy w żebra. Sprawca uderzył matkę w głowę i zniszczył jej okulary, których pilnie potrzebuje, mimo że matka krzyczała: „Moje okulary!”. Sprawca kilkakrotnie uderzył matkę w okolice serca w celu przyciśnięcia jej do drzwi i ścian, z wielkim wysiłkiem chwycił ją za ramiona, podrapał ją po skórze, pociągnął za ciało i ubranie matki. Matka powiedziała sprawcy: „Jesteś agresywny!”. Sprawca odpowiedział: „Tak!”. Matka powiedziała do sprawcy: „Właśnie wyrządziłeś krzywdę fizyczną!”. Sprawca odpowiedział: „Tak!”.

Matka nie stawiała oporu i tylko osłaniała swoje ciało przed niskimi ciosami sprawcy, bo jej dziecko jest dla matki najważniejsze.

Syn bardzo bał się o swoją ukochaną matkę. Dziecko stało się świadkiem i ofiarą przemocy poprzez działania sprawcy. Sprawca narażił matke, która doznała przemocy psychicznej w wyniku czynu, na poważne uszkodzenie rozwoju umysłowego i na uszczerbek zdrowia. Wystraszone dziecko kilkakrotnie pytało ze łzami w oczach: „Chcę iść do domu”. Matka powiedziała do swojego dziecka: „Zaraz będziesz w domu. Nie boj się!".

„Kilka minut później, około 16:25, sprawca rozpoczął kolejny brutalny, celowy atak na bezbronną matkę, wcześniej zaplanowaną inscenizację. Matka powiedziała sprawcy: „Mój syn nie chce iść do ojca! Ojciec znęca się nad moim dzieckiem i nie wyjaśniasz tegj sprawy osobiście, chociaż to twoja praca. Sprawca całkowicie stracił wtedy nad sobą kontrolę i znów wpadł w agresje. Sprawca kilkakrotnie pchał i ciągnął matkę i wielokrotnie uderzał ją mocno w żebra.

W obecności dziecka sprawca zadał matce liczne obrażenia wewnętrzne tułowia, głowy, szyi, żeber i ramion.

Sprawca obraził matkę w obecności dziecka i powiedział do niej: „Jesteś chorobą!”, „Masz strzał w poprzeczkę!”, „Masz trochę śmieci w mózgu!”, „Obrażam cię tak często i tak bardzo, jak chcę!”. Matka zabronila agresywnemz podawaczowi obrazania jej w obecnosci dziecku: „Zabraniam obrazania mnie!

Podczas przestępstwa matka wykonała łącznie trzy telefony pod numer alarmowy 110 oraz na policję. Policja nie pojawiła się na miejscu przestępstwa, ponieważ „nie było wówczas dostępnych pojazdów policyjnych”.

Matka wróciła do domu ranna. Poinformowała o zdarzeniu rodzinę, przyjaciół i znajomych. Ponieważ ból w żebrach, ból głowy i karku w wyniku przemocy sprawcy nie ustał i nasilał się, tego samego dnia matka udała się na izbę przyjęć w Szpitalu Uniwersyteckim im. Carla Gustava Carusa.

Dowód: Zeznanie świadka z dnia 7.12.2018 r. dotyczące zgłoszenia napadu telefonicznego poszkodowanych z dnia 26.08.2015 r.

W czwartek 27.08.2015 mama ponownie poszła do lekarza. Lekarz udzielił matce zwolnienia lekarskiego od 27.08.2015 do 09.09.2015 z powodu odniesionych obrażeń.

Ponieważ dolegliwości w obrębie żeber nasiliły się dopiero po kilku dniach i znacznie ograniczyły swobodę ruchów matki, matka wróciła do przychodni specjalistycznej w Szpitalu Uniwersyteckim w Dreźnie. Lekarze zdiagnozowali stłuczone żebro. Nie można wykluczyć złamania lub zerwania żebra, ponieważ prześwietlenia rzadko można zobaczyć, jeśli kości nie są przemieszczone. Jednak stłuczone żebro jest często znacznie bardziej bolesne niż złamane żebro. Chirurg urazowy przewidział, że posiniaczone żebra moga zgoić się po trzech miesiącach. W celu złagodzenia bólu matka przyjmuje 400 mg ibuprofenu, który również jest szkodliwy dla jej zdrowia.

Dowody w aktach dochodzenia wstępnego:

1. Dokumentacja izby przyjęć, rozpoznanie siniaka na ramieniu z 26.08.2015, Szpital Uniwersytecki Carl Gustav Carus, Fetscherstr. 74, 01307 Drezno, pogotowie.

2. Zaświadczenie o niezdolności do pracy od 27.08.2015 do 09.09.2015.

3. Karta szczepienia przeciw tężcowi z dnia 27.08.2015 r.

4. Dokumentacja izby przyjęć, diagnoza posiniaczonego żebra, Szpital Uniwersytecki Carl Gustav Carus, Fetscherstr. 74, 01307 Drezno.

5. Dowód - nagrania samoobrony na płycie CD z podpisem matki z ustawy z dnia 26.08.2015 r.

6. Zdjęcie rozbitych okularów.

Załączone dowody:

7. Protokół z posiedzenia Sądu Okręgowego w Dreźnie pod az.3** F 29**/15 eA.

8. Pismo oskarżonego z dnia 30 sierpnia 2015 r. do Sądu Okręgowego w Dreźnie pod nr Az.3** F 18**/15.

9. Pisemne zawiadomienie z dnia 11 maja 2018 r. o zakończeniu śledztwa, Az.: def* Js 440**/15.

10. Postanowienie z dnia 14 czerwca 2018 r. Propodawacza Generalnego w Dreźnie Az.2*Zs 9*/18.

Wniosek o wydanie orzeczenia sądu jest uzasadniony.

Prokuratura powinna była przeprowadzić dalsze śledztwo, m.in. muszą przesłuchać innych młodych ludzi i innych świadków z praktyki zawodowej oskarżonego. Co najmniej należało przeprowadzić lekarską ocenę dowodów medycznych i szczegółowe przesłuchanie oskarżonego z udziałem pokrzywdzonego podczas rozprawy karnej.

Przesłuchanie dawnych i obecnych podopiecznych oraz osób z otoczenia pana 83ml4njm* M1zszh43jllk* doprowadziłoby do pogłębienia wiedzy. Jest to niemal nieuniknione, gdyż wiele przeslanek wskazuje na to, że oskarżony ww. pan zachowywał się wobec dzieci w sposób szczególnie brutalny i pozbawiony skrupułów. Pan 83ml4njm* M1zszh43jllk* jest mocno podejrzewany o to, że zranił nie tylko skarżącą, panią U.M., ale także inne osoby.

Pani U.M. jest wnioskodawcą i jednocześnie osobą poszkodowaną w rozumieniu art. 172 ust. 1 StPO. Jest zatem uprawniona do podjęcia przymusowych działań prawnych. Wyraźnie wyraziła zainteresowanie ściganiem Pana 83ml4njm* M1zszh43jllk* poprzez swoją skargę karną.

Dowód: skarga karna z dnia 30.08.2015 r.

Dodatkowe komentarze:

I. Uwagi dotyczące możliwych motywów:

1. Najważniejszym motywem przestępstwa wydaje się być chęć zatuszowania dowodów i uniknięcia kary za maltretowanie dziecka, Az.patrz AR 1**/15. Przemawia za tym natychmiastowa reakcja sprawcy na zarzut braku wyjaśnienia nadużyć wobec dzieci, a następnie ponowny atak sprawcy na pokaleczona matkę.

Dowody:

1. Wniosek o dowód z dnia 20.08.2015 r. dotyczący obrażeń dziecka.

2. Pisemne oświadczenie podawacza do Sądu Rodzinnego w Dreźnie z dnia 28.08.2015 r., z potwierdzeniem: "Tylko 2 ledwo zauważalne zadrapania u Twojego dziecka".

3. Wiadomość faksowa policji saksońskiej z 21.08.2015 r.

4. Zeznanie świadka z dnia 07.12.2018 r. dotyczące zgłoszenia napadu telefonicznego poszkodowanych z dnia 26.08.2015 r.

5. Planowanie ataku sprawcy na matkę mogłoby mieć na celu wykorzystanie prowokacji do wyłączenia praw matki, planowania przez sprawce zdobycia nowych zadań dotyczących dziecka, a tym samym zapewnienia sobie korzyści materialnych z pieniedzy panstwowych podatnika.

Dowód: Zeznanie świadka z dnia 7.12.2018 r. dotyczące zgłoszenia napadu telefonicznego poszkodowanych z dnia 26.08.2015 r.

6. Najwyraźniej oskarżony miał na myśli, że mógł uderzyć matkę, ponieważ matka miała tylko swojego małego synka jako świadka.

II Uwagi dotyczące interesu publicznego w pozwie:

W sprawie prawnej ww. podawacza kontaktowego przeciwko matce oskarżony p. 83ml4njm M1zszh43jllk, z powodu ww. incydentów przestępczych, został potwierdzony przez wszystkich prawników w całej kancelarii (potwierdzone podpisami) D2.GKrr4zsz3n * + P4ldm3l* Kbl.* (w tym kobieta dyplomowana asystentka procesowa pracująca tam w sądzie rodzinnym w Dreźnie dla dziecka matki ofiary Pani UM, => Pani prawnik specjalista D3cgm3r* z egzaminem prawnym II stopnia) Oddział: G3ss3lstolf3r* Str. w 01159 Drezno z oddziałem również w Bonn/Niemcy reprezentowane=skandal!!!. Wśród nich jest pan H4nz M1zszh43jllk* Vphu3ijth*, były wiceprezes niemieckiego Ministerstwa Sprawiedliwości!! w Bonn!!=>Skandal !!! Tak wielu wysoko wykwalifikowanych niemieckich prawników o korupcyjnych interesach i licencji na oszukiwanie podatników podejmuje działania przeciwko samotnej polskiej samotnej matce, że może to wzbudzić podejrzenia, że ​​jest wiele do ukrycia, że ​​nie tylko skarżąca, matka-ofiara, pani UM, ale także inne osoby zostały skrzywdzone przez oskarżonego podawacza.

§ Zdrada partii 356 StGB

(1) Adwokat lub inny radca prawny, który w sprawach powierzonych mu w tym charakterze w tej samej sprawie prawnej służy obu stronom z naruszeniem obowiązku, udzielając porady lub pomocy, podlega karze pozbawienia wolności od trzech miesięcy do lat pięciu.

(2) Jeżeli te same działania w porozumieniu z przeciwną stroną na niekorzyść jej strony, stosuje się kara pozbawienia wolności od jednego do pięciu lat.

Proszę o wcześniejsze potwierdzenie otrzymania wniosku o pomoc prawną oraz wyznaczenie adwokata doraźnego.

Przywiązany:

1. Skarga karna z dnia 30.08.2015 r.

2. Protokół z posiedzenia Sądu Okręgowego w Dreźnie pod az.3**F2***/15 eA.

3. Pismo pozwanego z dnia 30 sierpnia 2015 r. do Sądu Okręgowego w Dreźnie pod az.3**F1**/15.

4. Pisemne zawiadomienie z dnia 11 maja 2018 r. o zakończeniu śledztwa, sygn.: def* Js 440**/15.

5. Postanowienie z dnia 14 czerwca 2018 r. Propodawacza Generalnego w Dreźnie Az.2*Zs 9*/18.

6. Wniosek dowodowy z dnia 20.08.2015 r. dotyczący obrażeń dziecka.

7. Pismo ww. osoby kontaktowej Sądu Rodzinnego w Dreźnie z dnia 28.08.2015 r. z potwierdzeniem: „Na dziecku zauważono tylko 2 ledwo zauważalne zadrapania”.

8. Faks policji saksońskiej z 21 sierpnia 2015 r.

9. Zeznanie świadka z dnia 12.07.2018 r. w sprawie protokołu napadu telefonicznego pokrzywdzonego z dnia 26.08.2015 r.

10. Oświadczenie o sytuacji osobistej i ekonomicznej.

30.08.2015

Prokuratura w Dreźnie

Lothringer Strasse 1

01069 Drezno

Dowód: Zarzuty karne w przypadku szczególnego interesu publicznego

przestępstwa:

Skarga karna, § 223 StGB uszkodzenie ciała

Skarga karna, § 225 StGB Złe traktowanie osób objętych ochroną paragraf 2, paragraf 3, zdanie 2, paragraf 4

Skarga karna, § 235 StGB

Skarga karna, § 340 StGB Uszkodzenie ciała w biurze, paragraf 1, paragraf 2, paragraf 3

Skarga karna, § 185 zniewaga StGB

czas zbrodni: od 26.08.2015 ok. 16:13

 Miejsce zbrodni: Biuro pod nazwą M1zszh43jllk*/8po3dsz3l* (jego były partner życiowy) przy ul. R*-L***. 2ah* w 01097 Drezno-Neustadt w Hechtviertel

Oskarżony/sprawca: m.in.

Poszkodowana/ofiara matka:

Imię: M Imiona: U

Dowody:

Dokumentacja ER v. 26.08.2015, Szpital Uniwersytecki w Dreźnie, izba przyjęć

Zaświadczenie o niezdolności do pracy od 27.08.2015 do 09.09.2015

Karta ochrony przeciw tężcowi od 27.08.2015 r.

Samoobrona wymuszona rejestracja dźwiękowa czynu na załączonej płycie CD

Fakty:

Wspomniany wyżej silniejszy mężczyzna zaatakował bezbronną matkę i kobietę przed jej 5-letnim dzieckiem około godziny 16:13 26 sierpnia 2015 r. Sprawca brutalnie zaatakował matkę i rzucił ją o ściany i drzwi. . Pan M1zszh43jllk* wielokrotnie chwycił matkę za ramiona i kilkakrotnie uderzył ją w serce. Sprawca zadał matce liczne obrażenia wewnętrzne na tułowiu i żebrach, głowie, twarzy od ciosów i ramionach w obecności dziecka.

Sprawca narazil dziecko matki poprzez czyn narażający na znaczne szkody w rozwoju fizycznym lub umysłowym, a także poprzez regularne prywatne spotkania, które Pan 83ml4njm* M1zszh43jllk* organizuje dla siebie z moim dzieckiem regularnie i obiera moje dziecko wcześniej z przedszkola i spędza z dzieckiem więcej niż 15 minut bez upoważnienia przed rozpoczęciem umówionego cotygodniowego spotkania z matką, aby wpłynąć negatywnie na dziecko i jego opinię oraz nim manipulować. Bezprawne działania pana M1zszh43jllk* mocno obciążają dziecko psychicznie i oczywiście stawiają je w wielu stresujących sytuacjach lojalności i konfliktów.

Tylko raz, tylko 19 sierpnia 2015 r., zgodnie z postanowieniem sądu, spotkanie obu członków rodziny: dziecka i matki rozpoczęło się punktualnie o godzinie 15:00.

Z powodu

powagi brutalnego i nieoczekiwanego ataku sprawcy

fakt, że kochający kontakt matki z dzieckiem jest tak niebezpiexznie organizowany i

został niespodziewanie przerwany i

biologiczne dziecko matki było świadkiem agresywnego ataku oskarżonego,

dziecko zostało bezprawnie odebrane matce w dniu kontaktu pod groźbą zła i podstępem składane są skargi karne.

Chciałbyś również wesprzeć naszą pracę? Pilnie potrzebujemy pieniędzy na nieskorumpowanego prawnika! Z łatwością dokonasz darowizny w formie przelewu bankowego. Przekaż swoją darowiznę z przeznaczeniem: „Wspierający” na lub ustaw miesięczne zlecenie stałe:

IBAN: DE89 1001 1001 2624 3114 84

IBAN: DE89100110012624311484

BIC: NTSBDEB1XXX

Nazwa banku: N26

Dziękuję bardzo!